belki de insanlar iyidir

asosyal yeni bir nesil büyümemesi için, gelecek kuşağın bizler gibi kendi içsel buhranlarında sıkışmaması, kafasını duvarlara vura vura yaşamaması, içteki depremlerin şiddeti karşısında ruhlarındaki fay hatlarının paramparça olmaması için okullarda okutulması gereken bir ders ismi olması gereken cümledir.

"aman kızım/oğlum kimseye güvenme!..." cümlesi ile dış dünyaya salınan bir çocuktan ne beklenebilir ki? ya da, "bak evladım insanlar çok kötü. kaka. bok!..." gibi cümlelerle zihni yıkanan, ruhuna şekil verilen bir çocuk, başta kendisi olmak üzere tüm insanlık için ne kadar başarılı olabilir ki?

sırf bu yüzden insanlara dikte ettirilmelidir bu cümle. kafalarına vura vura. zihinlerini yıkayarak. sonrasında kendileri karar versinler diye. insanların iyi olduğuna. ya da kötü olduğuna.

hayat bu. yaşamaya geliyoruz. hayatı kabul etmemek gibi bir seçenek sunulmamış hiç kimseye. ve, intihar nefsi müdafaadır diye de bağıramadığımıza göre sokaklarda, bu yargıya göre yaşamalıyız.

belki de insanlar iyidir, diyerek! belki yanılırız. belki yanılmayız!...

belki...