dinde işine gelene inanan yobaz

babam akademisyen olduğu için hayatımın ilk 18 senesini üniversite lojmanlarında geçirdim. haliyle bütün arkadaşlarım da akademisyen çocuklarıydı. bunların içinde aşırı salak diye itin götüne soktuğumuz da oldu başarılarına gıptayla baktıklarımız da oldu. şimdi başarılı olanlara bakıyorum da ya doktor olmuşlar yada kosgeb yardımıyla şirket açmak için sürünüyorlar. başarısız olanlara bakınca ise hepsinin akademisyen olduğunu görüyorum. yani sendeki aklı kuşa taksam uçmayı beceremez diyeceğiniz adamlar şu anda araştırma görevlisi sıfatını taşıyor. üniversite ne hikmetse hep bu adamların bitirme tezlerine uyumlu 1 kişilik kontenjan açmış yakın geçmişte.

gel gelelim finale. başarılı olacağı çok önceden belli olan arkadaşlarım inanç konusunda epey bir dağınıklar. kimi zerre inanmıyor, kimi kendine yetecek kadar inanıyor. zaten din konusunda ahkam kestiklerini görmezsiniz bunların. konusunu açmazlar bile. sınırlı kapasiteleriyle akademisyen olma başarısını yakalamış olanlar ise cuma namazlarını ihmal etmezler asla. hepsi izmir.net gibi sitelerde sikmelik kız bakar ama cuma günü o camide son model araçlarından inerek arz ı endam etmek zorundadırlar.

hele bu adamlardan biri benim çok yakın arkadaşımdı. lan dedim beni bir odana götür de imreneyim. arkadaşımın son model arabasından indik, bütün karizmamızla fakülteye girdik. ulan magma tabakasına 3 metre kala bir yerde bunun odası var. bu ne olm dedim. babasının yakın arkadaşı orayı tahsis etmiş, göz önünde olma ki fazla iş yaptırmasınlar sana diyerek.

ne diyeyim, allah kıldığınız namazları kabul etsin amına soktuklarım.