manitayla eve giderken yırtık çorabı hatırlamak

Daha beteri bile yaşanmıştır. Günlerden bir gün pardon gecelerden bir gece sevgili yazar Gorgona o kadar yorgundur ki akşamın 11' inde kırmızı pofuduk koltuğunu kaloriferin önüne çekip eline kitabını alıp sızmıştır ve aniden telefon çalar. Arayan en yakın kankitonkisi hede ve erkek arkadaşı hödö'dür. Ne kadar uyuduğunu söylese de ısrarlarıyla onu manipüle ederler ve çığlıklar atarak aşağıda arabada beklediklerini söylerler üstünde pijama olduğunu söylese de onu öylece inmeye ikna ederler zaten evden çıkıp başka bir eve gideceklerdir. Ne gerek vardır ki. Neyse Gorgona ayakkabılarını giyerken çorabında minik bir delik görür ancak umursamaz. Hede ve Hödö'dür bunlar sonuçta. Aşağı iner arabanın kapısını açar dı dı dımmm arabada bir başkası vardır hem de sürücü koltuğunda onun bir nuri alço çıkacağını ya da nuri alço çakması çıkacağını nereden bilebilir. Bu N.A Hödö' nün kankitonkisi imiş. Hede' lere gidilir. Gorgona korkuyla eve önce girer ve hemen Hede'nin terliklerinden birini kapar. Ayıcıklı çorabındaki minik delik onu rahatsız etmektedir. Sonra topluca yatağın üzerine oturulur viskiler içilir vs. Ancak Gorgona çorabındaki minik delikten hala tedirgin bir şekilde görünmemesini umarak bağdaş kurmuştur. Sonrasında ise N.A bunu, bağdaş kurarak oturmayı, kendisine kucak açmak olarak ve ona duyulan cinsel istek olarak algılar. Sonrasında bir köşe kapmaca ve sonuç olarak gorgona'nın kurtuluşuyla sonuçlanır. Bağdaş arkadaşım bağdaş ne abazaymışsın kuzum sen? Niçin? Beynin nasıl çalışıyor? * *