sözlük yazarlarının kimsesiz ve asosyal olması

su götürmez gerçektir.
en azından dürüstler.
öyle yalancı sosyal çocuğu oynamıyorlar.
facebook'ta twitter'da hayata arkadaşlarına bayılıyorlarmış, arkadaşları da onlarla olmaktan dört köşeymiş gibi davranmıyorlar.
işin aslı kocaman boşluğu koca bir yalanla doldurma zahmetine girmiyorlar.
yoksa siz hala herkesin sosyallikten öldüğünü mü düşünüyorsunuz.
işte ben buna gülerim.
gösteriş uğruna yalanın daniskası...
kimsesizlik herkese bir parça vurmuştur.
hele de bu yalanı farkedene daha çok.
anlaşılmayan, beklediği kadar sevilmeyen insan kimsesizdir.
işin acı tarafı bunu bilmektir.
yoksa hayat devam ediyor yaşa gitsin.
başkaları gerçekleri aşağılayadursun.
sanki kendi hayatları dikensiz gül bahçesi.