hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

ilkokul 4.sınıftaydım. iri yarı, ekmek yemekten şişman kısa boylu bi tiptim.Okulda tiyatro seçmeleri vardı. Ben de o zamanlar yan sınıftan elif isminde bir kızdan hoşlanıyorum. ilk hoşlantımdı diyebiliriz. Neyse sırf onu görmek adına bende seçmeye katıldım. Gittik konferans salonuna. Tiyatronun konusu 1915 yılındaki bir aşk hikayesi ve o zaman ki savaş. Birde baktım ki hoşlandığım kız gelin rolünü kapmış, onun karşısına damadı arıyorlardı. Damatlık için aday olanları sordu öğretmen. Tam kalkacaktım ki birden ayakkabımın sağ tekinin baş parmak kısmı açılmış, yırtık çorabımdan baş parmağımın gözüktüğünü farkettim. Kafamı öne eğerek tam vazgeçmiştim ki, öğretmen sıraki rol için "topal davulcu" rolü için adayları sordu. Yırtık ayakkabımın olduğu bacağımı topal yaparak gizleyebileceğimi düşünmüş, oynamış ve rolü kapmıştım. Damat rolünü ise babadan zengin, eli yüzü düzgün bir çocuk almıştı batuhandı ismi. Neyse 1-2 hafta geçer çalışmalar devam eder. Bendeniz "Topal davulcu" daha fazla hoşlandığı kızı bu zengin çocukla görmeye dayanamaz,tiyatro grubundan ayrılır ve tüm hocaların nefretle baktığı bir öğrenci olur.

- Peki ya sonra mı? Herşeyin kıymetini daha çok anlamış, hiç olmadığı kadar hırs yapmış boyumu ve saçlarımı uzatmış,zayıflamış okulun en popüler çocuğu olmuştum. Elif ismindeki dünyalar güzeli kızı da tavlamıştım.