patron mutlu son istiyor

tolga çevik in hatırına gittiğim ve şişerek geri döndüğüm başka bir filmdir.* gayet sıradan bir senaryo ve sıkıcılık hat safhadaydı ama esas oğlan ve kızımızın* sempatiklikleri, patron karakterinin makyajındaki başarı ve kapadokya sayesinde vasatı biraz aşabilmiştir. bunun dışında pek de bir önemi yoktur. yılmaz erdoğan ın vizontele gibi bir başyapıttan sonra ne hallere geldiğinin göstergesidir.

murat başoğlu na ise kıl oldum ama takdir de ettim. süper vücut yapmış üstad, helal olsun...