bugün

29 haziran 2003 dio konseri

ronnie james dio, duzenlenen ilk rock the nations organizasyonunda grubu dio ile birlikte sahne aldi. dio'nun turkiye'ye gelecegini ogrendigimde tabiiki ben de diger bir cok heavy metal/rock sever gibi inanamamistim. fakat, gelin gorunki hayaller gercek oldu o gun. tum gun boyunca aralarinda kreator'unda bulundugu bir cok iyi grup bile herkesin gozunde ikinci plana atilmisti. kim olursa olsun o gun maslak venue'de dio icin vardi. diger taraftan, biz heavy metal severlerin kafasini mesgul eden onemli bir ayrinti da soz konusuydu: acaba dio'nun performansi nasildi, sonucta yillanmisti ve ondan hemen once sahne alan kreator'un inanilmaz soundu ve performansi karsisinda ezilmesindi? fakat, bu sorulari aklimizdan gecirdigimize bin pisman olduk dio sahneye ciktiginda. o nasil bir sestir, nasil bir girtlaktir ve nasil bir sanatkarliktir. inanilmazdi. dinleyiciden tutunda sahne sovuna ve, yeniden vurguluyorum, yillandikca efsanelesen o sesine kadar hersey hayal gibiydi. hatta standdan inipte izleyenlerin arasina bile karismisti ruh. mutevaziydi, evet eline bile degmistim onun, bir heavy metal efsanesinin. herkesin tum gun boyunca inanilmaz yorulmasina ve organizasyondaki bazi aksakliklara ragmen dio oyle bir kapanis yapmisti ki nolursa olsun herkes yuzunde bir tebessumle ve bir efsaneyi gorebilmemnin verdigi mutlulukla ayrilmisti.

buarada, konserin ortasinda -su an hangi parca oldugunu hatirlayamiyorum- ansizin isiklarin sonmesi ve dio'nun onundeki kirmizi spotun yanmasi ve yuzune vurmasi, akabinde seytani bir seyler mirildanip bizlere bakmasi benim icin konserin en inanilmaz aniydi.