sevgiliden ayrılmak

aylar oldu.
daha da zaman geçecek elbet.
sonra bir gün "sana ihtiyacım olduğunda arayabileceğimi söylemiştin"lerle telefon çalacak.
heyecanının bastırarak umursamaz tavırlarla açacaksın telefonu/ belki de görmemezlikten geleceksin.
gayet resmi bir dil ile nasılsın diye soracaksın araya giren onca hakarete, "arama beni"lere rağmen/ya da hayatına giren başka biri veya birileriyle daha huzurlu olduğunu hissedip geçmişe sünger çekeceksin.
eğer sesi titriyorsa ve sana "ismini" söylerken biraz duraksıyorsa söyleyecek o kadar şey vardır ki nerden başlansa boş/karşı taraf açılmayan telefonla sessiz mesajı anlar ve yerine getirilmesi gerekeni yapar ve kapar mevzuyu.
konuşma süresini uzatmak için dişe dokunur bir meseleden bahsetmeye yer ararsın veya arar/...
ama hissedersen karşıdakinin hissizliğini işte o zaman bu arama amacına ulaşmış olur.

askerde iken daha zor be devrem...

askerde iken 2 kat daha ince koyuyor be.

ayrılık zor iş.