ilk 31 sonrası hissedilenler

ergenligin ilk evresi. o süreye kadar 31in ne olduğuna dair hiçbir fikrin yok. kim geldi söyledi, nasıl anlattı, ne şekilde yapılacağını nerden öğrendik hiçbir bilgim yok. tek hatırladığım ilk bu ise kalkışırken çok utandığımdı. ilk olduğu için kafanda tasavvur edeceğin bi fantezi öğesi de yok. bu yüzden kolum epey yorulmuştu. daha önce hiç yapmadığım için vücudumun nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordum ama korkuyordum da. ve ne düşüneceğimi bilmeden çabalıyordum. sonra ne olduysa oldu. sanki bir zaferdi bu evet evet bi zafer kazanmış kadar gururluydum, bu başarımı takdir edercesine onurlu. topluluk içinde kendimi farklı hissetmeye başlamıştım. bunun bir prestij kazandırdığını düşünüyordum. evet artık çocuk değildim. ergen de olsam bir erişkinlik duygusu vardı. arkadaşlarımdan hiç yapmayanların ezikliği karşısında onlardan üstündüm. ilk bu işi yapan arkadaşıma herzaman hayretle bakardım. "olm nasıl ya" diye geçirirdim içimden. nasıl oldu da bunu öğrendin demek isterdim.

aradan zaman geçtikçe 31 nöbetleri artmaya başlamıştı. her başarı bir zaferdi. haneme yazılmış bir puandı. fantezi unsurları için sex dergilerinden yararlaniyorduk. bulvar gazetesi vardı fakat bu yeterli olmuyordu. spice platinum gibi porno kanallarının şifresiz yayın yaptığı dönemler bize denk gelmişti. okul çıkışlarında evi boş olan arkadaslarimizin evinde toplanmaya başlamıştık. 31 partisi yapıyor sonrada bunları başkalarına anlatıp gülüyorduk.

aradan yıllar geçmiş bu 31 partisi yaptığımız çocukluk arkadaşımı sevgilisiyle gördüm aklıma bunlar geldi gülüp geçtim.