bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

Öncelikle umut ışığım olduğunu belirtmek isterim.
Hoyrat olma, yine incinirim.
Bu sana yazdığım son şey olacak. *
Kısa bir süre de olsa, hayatımın neresinde olduğunu bilmen gerektiği düşüncesindeyim.
Yaptıklarından dolayı bir rastlantıdan ibaret olduğunu düşünsem dahi.
Şimdi, senden önce olduğumdan daha iyi hissediyorum.
Beni iyileştirdin.
Belki de yaptığım hataların en güzeliydin.
Kızgın değilim, kırgın hiç değilim.
Yaşadığımız anları düşündüğümde gülümseyebiliyorum.
Ve artık nasıl sevilmem gerektiğini biliyorum.
Senden tüm yaptıklarım için özür diliyorum ve tüm hataları kabulleniyorum.
Ben senin yaptığın tüm iyilikleri, o an da verdiğim tepkilerle, teker teker yaktım.
Ve ardından gözyaşlarımla bir bir söndürdüm.
En kararlı halimle ve yine bir o kadar bilinçsiz,
Kendi ellerimle beni sevenleri öldürdüm.
Bütün bunların farkına varmamı sağladığın için sana minnet duyuyorum.
Keşke biraz daha sonra çıkabilseydin karşıma.
Fakat keşke demek için çok geç.
Umarım aklında, yürürken ayakları olmayan mini mini bir kız çocuğu olarak, kalırım.