bugün

orhan pamuk

Türk romancısıdır. Yazarlık serüvenine siyasi ve kültürel erozyonunu da ekleyen yazar olarak da bilinir. Romanlar hakkında bilgi vermeye gerek yok. Dil yanlışlarıyla dolu da olsa kurgusal anlamda kayda değerdir. Kültürel anlayışından bahsetmek daha doğru olur. Sevgili yazarımız "Mario Vargas- Llosa ve üçüncü dünya edebiyatı" başlıklı yazısında ilginç bir kavram kullanır. Buna bazı eleştirmenler dikkati çekmişti. O kavram da "merkez-dışı edebiyat" kavramıdır. Perulu llosa'yı da kendisi gibi bir üçüncü dünya yazarı olarak gören yazarımız bu kavramdaki "merkez" sözcüğünü Batı kültür ve edebiyatını sembolize etmek için kullanır. Elbette "dış"tan kasıt da bizim gibi ülkelerin edebiyatlarıdır. Batı kültür ve edebiyatının merkez olması bir Türk yazarı için nasıl mümkün olur o da ayrı tartışma konusu tabi.
Bakalım ne diyor dahi yazarımız: "insan, Vargas-Llosa'nın o güçlü yazar sesinin arkasında, bir başka kederi, dünya edebiyatının merkezinden uzak olmanın bilincini de hissediyor. Bizim gibilerin çok iyi anlayacağı bir ruh hali... " Kültürel ezilmişlik duygusu bu olsa gerek.