sürekli panik halde yaşayan insanlar

türkiyemde yaşayan herhangi bir köle pazarı çalışanıdır.
ben sana vahim tabloyu şu şekilde anlatayım;
bu insan sabah 8:30'da işine gitmek için, 6:00'da uyanır,
ketıl'ına biraz su koyar kahve yapmak için,
panik halinde duşa alır saçını kurutur,
kahveden yudum alır, yarısında bırakır.
ağzına bir şeyler atmadan yine aynı panikle fırına yürür hızlı hızlı.
oradan aldığı poğaçasını yine panik halinde ağzına tıkıştırır.
sonra panik halinde servise ya da otobüse yetişir.
iş yerine varır. oh. mis.
panik halinde normalde 3 kişi çalışması gereken bir departmanda 1 ya da 2 kişi çalıştıklarının farkına varır
ve koşturmacasına başlar.
yine bu panikle, koştur koştur öğle yemeğine girer.
neden? siktiğimin sektörü ''dönüşümlü yemeğe gitmek'' diye bir icat çıkarmıştır da ondan.
neyse efendim bu hızla yediği de midesine oturur, sigara içiyorsa içtiği de leş gibi yapar ağzını, yine işine döner.
şimdi diyorsun ki ''ohaaa nerede kurumsallık?!''
hah o da aynı şeyi söylüyor, sahi nerede kurumsallık?
neyse efendim, bu çalışan akşam saat yediye kadar aynı saçma tempoda çalışmaya devam eder.
- hedefler tutacak mı hilmi bey?
+ nalan hanım raporu bekliyorum!?
vs.vs.vs...
akşam 19:00'da paydos edilir.
yol boyunca kafada ne pişirileceği,
eve giderken yoğurt alınacağı,
ufaklık eve varmış mı diye kayınvalideyi ya da anneleri aramalar panik halinde...
eve girer, saat 20:00.
bir aceleyle üst baş çıkarılır, mutfağa dalınır,
efendim yemek pişirilecek malum.
yemek yendi. bulaşıklar ve sofra toplama merasimi.
sonra kahve ya da çay.
sonra birikmiş çamaşır yığını...
sonra kocanın yarın giyeceği gömlek ütüsü.
çocuğu banyo yaptırma.
çocuğu çıkarıp kurulama, saçını tarama ''offf anne! pufff anne! acıyor anne!'' kelimeleriyle baş etme.
çocuğu yatırma, kocaya da zaman ayırma...
koca uyuya kalmış ise televizyon karşısında, üzerine battaniye örtme ya da kaldırıp yatağına yatırma.
ışığı kapatma...
saat: 1:30
al başa sar şimdi...
kalp krizi geçiyor ve ölüyoruz aslında her gün. farkında değiliz.
eşlerinize bakın. nasıl bir telaş içindeler.
yetişemiyorlar çünkü hayata.
çocuklar eşek kadar oluyor, onun bile farkında değiller.
diyorum ya, o panikten körleşiyor insan.
yetişme paniği.
otomatik modda koşturup duruyor özellikle çalışan anneler.
sabır diliyorum hepinize hanımlar.