babanın çocuğunu dövmesi için nedenler

insanın insanı öldürmesi ne kadar canice bir davranışsa insanın insana hele de orantısız güç kullanmak kapsamında insanın çocuğa şiddet uygulaması canice bir davranıştır. Belki de ölümden sonra şiddet uygulanan kişinin bedeni ve ruhsal acısı sona erdiğinden dayak atmak öldürmekten daha da canicedir. insan insana neden şiddet uygular? Karıncayı incitmeyen insan çocuğuna neden dayak atar?

Doğarsınız ağlamanız için ebe dayak atar? Sonra anne baba dayak atar. Okula gider çocuk öğretmen dayak atar. Askere gider insan çavuş dayak atar. Oysa şiddet insanlığın en büyük ayıbıdır. Bunu her insan kabul eder. Ama söz konusu çocuk olunca hiç acımaz dayak yer. Karakola gidersiniz dayak yersiniz. Dayak her yerde vardır. Ama bu doğrumudur. Hiç kimse buna doğrudur demez ama dayak atmaya devam eder. Dayak yiyerek büyüyen insan dayaktan nefret etmesi gerekirken çocuğuna dayak atmaya devam eder. Nedendir bu çelişki. Çünkü insan kendini tanımaz. Kendini tanımayan insan kendini ifade edemez. Kendini çocuğuna ifade edememenin suçunu kendine yüklemez. Çocuğuna kendini dayak atarak ifade etmeye çalışır.

Öfkeli anne-babadan dayak yiyen çocuk, kendisi de öfkelendiğinde dayak atmayı veya şiddete başvurmayı öğrenir! Çocuklar hangi yaşta olurlarsa olsunlar, anne-babalarını öfkelendirecek ya da hayal kırıklığına uğratacak şeyler yapabilirler. Hatta bazen küçük bir bebeğin ağlaması bile anne-babada gerilim, stres ve çaresizlik duygusuna neden olabilir.

Ancak anne-babanın bu öfkesinin çocuğun canını yakacak hareketlere dönüşmemesi önemlidir. Örneğin, bazı kişilere zararsız bir davranış gibi gözükse de, küçük çocukların ve bebeklerin sarsılması beynin önemli zararlar görmesine neden olabilmektedir. Bebek ve çocukların sarsılması beyin kanamalarına ve bunun sonucunda da ölüm, felç, gelişme ve öğrenme bozuklukları gibi çok ciddi sonuçlara yol açabilmektedir. Bu nedenle uzmanlar, özellikle 2 yaşından küçük çocukların, sevme veya oyun amacıyla bile olsa sarsılmaması konusunda uyarıyorlar. Ayrıca bebekleri zıplatarak, atıp-tutarak sevmek de benzer sonuçlara neden olabilmektedir.

Çocuklarını hırpalayan insanların mutlaka kötü insanlar olması gerekmez, ancak bu kişiler genellikle öfkelendiklerinde ve stres altındayken kendini kontrol edemeyen kişilerdir. Anne-baba olmak zor bir iştir. Buna geçim sıkıntıları, işsizlik gibi sorunların eklenmesi de anne-babaların gerilim ve stresini artırır. Bu nedenle anne-babaların öfkelerini kontrol etmeyi ve sağlıklı biçimlerde ifade etmeyi öğrenmeleri büyük bir önem taşımaktadır.