bugün

taciz

genelde, bu çürük dünya normları arasında çoğu zaman politik meselelere kurban giden ve sanıldığı gibi olmayan üttürü.

gelin hep beraber fikir zortlatması yapalım;
taciz denilince akla ilk gelenler nedir? dikkat çekme amaçlı rahatsız etme, insanın yaşama devamında araya bodoslama girme, sevişmeye giden temel yol olarak karşı cinsi tahrik etme vs..
peki taciz denilince akla gelen ilk görüntü; yürüyen bir kıza laf atma, bir kızı kolundan çekiştirme vs..
bunları nereden çıkarıyorum; taciz hakkında konuşan insanların genelde bahsettiği durumlardan.
genelde utanma duygusu altında çoğunlukla ajitasyon niteliğinde karşımıza çıkar, bu sefil düşüncenin halsizliğidir.
ortaya rakamlar koymadan, sayısız bir araya gelmiş çiftlerin tanışma hikayelerini dinlediğimizi varsayalım. ortaya bir şey atmadan, hareketsiz bir tanışma nasıl var olabilir?!

öyle tanımlamalar var ki bir insanı yalnızlığa iten, üzerinde baskı oluşturan ve ne yapacağını bilemez hale sürükleyen. bu anlamda beyin var ama göte çalışıyor demek zor değil. gülme yasağı, yasak adı altında gelmez ve ahlak bir anda pörtler sakalı dik heriflerden ve çünkü yaralıdırlar, bunu başkalarına zorla pay etmek isterler ve süregelen yaşamın içinde bir şekilde ince akıllara bile bulaşır; çünkü aptallık, bulaşıcıdır.

her insandan ince fikirli olmasını beklemek bir salaklıktır ve ince eylemlerin varlığını görmemiş insanların varlığına alışmamış da milyonlarca insan var. herhangi bir eylem bir insanı tedirgin edebilir, birileri bundan rahatsız olabilir bu gayet normaldir(en azından kendi normlarımda) tutup da böyle bir davranış sergileyen bir insanı mahkum etmeden düşünmek gerekir ki bu insanın bariz amacı nedir. bu genelde düşünülmez; çünkü aptallık bulaşıcıdır. düşünmenin aptalca olduğunu belirten aptalca bir düşünce büyük bir aptallıkla veba etkisi yaratmaya ve bunu ışık hızında yaymaya devam ediyor.

ben, hayatı yaşamayı çok seven ben, karşı cinsi taciz etmekten hoşlanırım. bu, benim ufak oyunumun heyecanlı girizgahıdır. düz bir mantıkla herhangi birine sıradan söyleyebileceğim bir şeyi hiç söylemem ve onunla konuşmak bile gereksiz gelir. bu anlamda taciz ederim herhangi merak ettiğim birisini ve bundan utanmam ve karşı tarafında utanacağı, yerin dibine gireceği bir durumla da karşılaşmadım ama birisine bu kadar uzun bahsetmeden "insanları taciz etmeyi severim." deseydim bir dünya gereksiz tepkiyle de karşılaşırdım çünkü; düşünmenin aptalca olduğunu belirten aptalca bir düşünce büyük bir aptallıkla veba etkisi yaratmaya ve bunu ışık hızında yaymaya devam ediyor.

aptallık her yerde.

ota boka balıklama atlamayı alışkanlık edinen pek de güzel olmayan kardeşim, bunları okudukça kaçınılmaz tacizin ne kadar güzel olduğunu anlaman dileğiyle, her nerede ne kaşınıyorsa.