ben bu yazıyı öylesine yazdım

benim annemin başını siz yaktınız. bıktım sizden bencil insanlar. güvenmiyorum size artık, hiç güvenmiyorum.
sizin her işiniz görülürken hiç sorun yok. ama bencilliğinize hizmet edemeyince, kötü mü olduk şimdi.
nasıl yıllarca görememişim, tek taraflı düşündüğünüzü. kendinize yapılmasını istemediğiniz bir şeyi; hiç acımadan, sevdiğinizi söylediğiniz birine nasıl yaptığınızı görüyorum, seyrediyorum. ama bilmediğiniz şey, benim canımı acıtıyor bu yaptığınız. benim her şeyden önce gelen parçamı acıtıyor.
nasıl bu kadar bencil, acımasız, ikiyüzlü olabildiğiniz göremedim yıllarca. nasıl hep gülene güldünüz de, gülmeyince kötü yaptığınız insanların aslında sizin yüzünüzden kötü olduğunu fark edemedim.
çok çaresizim, öyle çaresizim ki.
benim başımı da siz yaktınız. tüm sevdiklerim. ne güzel istediğiniz gibi biriyim değil mi? gülüyorum, konuşuyorum, neşeleniyorum. ama azıcık göz yaşımı görseniz, ilginizi bile çekmiyor bu. çünkü mutsuzluğumla mutsuz olabilirsiniz.
uzak olun bundan sonra benden!
ayrıca da ben bu yazıyı size yazmadım. size yazılacak bir yazım yok benim.
tek dileğim sizin gibi bencil olmamak.