olmeyecek gibi yasayabilmek

Ağlak bünyelerin sıklıkla sarıldığı, düz duvara tırmandıran, baktı mı dağları delen, enginlere sığmayıp taşan fakir ama bir o kadar da gurursuzların dayanma damarı.

Kendinize gelin lan. Ölüm ölüm diye elinden lolipopu alınmış yeniyetme veletler gibi zırlamak da neyin nesidir ya? Sağlıklı ya da sağlıksız her zırtapoz ölecek işte. Hiç ölmeyecek gibi yaşayıp ölmek, ölmeden mezara gömülmek gibi sığ, basit deyimsilerle daha mı karizmatik-sağduyulu insan kısvesini sahipleniyorsunuz. Ağzından ölüm lafını düşürmeyip, romantik şarkılar dinleyip, yastığı kucağına alıp ağlayan sulu gözlü alternative garipler gibi takılmanın ne alemi var. bu tür insanlardan hiç haz etmem. Karşı caddesinde biri arabanın altında kalıp can verse, aman abi görgü tanığı yapıp ümüğümü sıkarlar vesselam diye perdeleri çekip, aralıktan olayın şaşaasını, acısını yalancı gözlerle takip ederler böyleleri. Toptan şekilciliktir bu. Ölümden korkup ondan en uzak noktaya kaçmaya çalışmak gibi. merak etmeyin ve şunu kafanıza iyice sokun. Hepiniz bir gün öleceksiniz, en azından bir hayat duruşunuz olsun ölümden korkmadan ve öyle yaşayarak.