bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

Bunu belki okuyorsun, sen olduğunu bilmeden. Ya da hiç haberin yok şuan burda yazdıklarımdan. Önce şunu söyleyeyim; henüz kendime gelmiş değilim. Ne yaptığımı, nasıl olduğumu ben bile bilmiyorum.
Geçecek elbet, neler geçmedi ki, bunlar da geçecek. Ama sen hiçbir zaman düşlediğin gibi bir ömür süremeyeceksin. Ömrümün arka bahçesine attığım anılardan fırladığın gün, sadece dönüp ölü bir anıyı yad edeceğim.

Yalnız kaldığın gün yanımdaki kalabalıklara meydan okuyacaksın. Dünyaları sereceksin, dualar edeceksin, çaresiz geleceksin...

Ben mi iyiyim galiba, iyiyim, iyi olacağım.

Zatan bundan başka bir seçenek sunmuyor hayat bana.