canın sıkkın ise çevrende hiç kimse kalmaz

Şu 3 4 gün içinde yaşayarak tecrübe ettiğim hadisedir. Evet üzülerek söylüyorum ki gerçek bu. Şimdi ben ne yapacağım tekrar gülen espriler yapan eski ben olabilecek miyim ? Eğer ki olabilirsem hayata küstüğüm zaman teker teker bana sırtını dönen asla arayıp sormayan arkadaşlarıma daha doğrusu arkadaş bildiklerime tavrım nasıl olmalıdır ? Ha ayrıca gülersen bütün dünya seninle güler ağlarsan tek başına ağlarsın sözünü akıllara getiren başlıktır.