sözlük yazarlarının itirafları

aile diye bir kavram yok bizde. başkasının yaşadığı aile tutkunlukları, sevecen tavırlar yok. kardeşlerin birbirlerinin sorunlarını dinlemesi gibi bir olay yok. her zaman ön yargılı bir aile söz konusu.

hayatta ne arkadaş, ne de ailemden beklentim var. sabret diyorum kendi kendime. sabret... bunlar da geçecek, bitecek elbet. üniversiteyi kazanıp gitmek istiyorum bu şehirden. bir daha dönmemek kaydıyla... bu hayatta her zaman teksin. varsan varsın, yoksan yoksun. bugün tok yatıp, yarın aç kalksan kimsenin umurunda olmaz. kimse seni düşünmez. ne arkadaş, ne aile. bu yazıyı okuyan kişi aynı şeyler senin için de geçerli. ailen diye birşey yok dostum. onlar sadece seninle biyolojik bağ kurmuş kişiler. onlara hiçbir zaman sevgi göstermedim, göstermem de.

biraz bencil olabilirim ama kendimi de düşünmek zorundayım. kimse benim yanımda değil. neyi başaracaksam tek başıma başaracağım. bu amına koduğumun bok kokulu şehrinden en kısa sürede ayrılıp, üniversitemi okumak istiyorum. gıcık olduğum ailemden, akrabalarımdan uzak, kendi ortamıma yakın. tavırlarımı normal karşılamayabilirsiniz ama yaşadıklarımı bir ben bir de allah bilir. evlatlar arası çifte standart uygulamalar, daha neler neler. nefret ettiriyorlar kendilerinden. bir tek babamı sevdim şu hayatta. ama o da... neyse bende kalsın.