babasının işinden utanan evlat

BENiM
evet evet benim.
gerçekten utanmıştım.
ortaokuldaydım babamın kasap dükkanıda okulun bir alt sokağındaydı.öğretmenlerin çoğu babamın müşterisi olduğu için tanırlardı.
biraz anarşik faliyetlerim olduğu için babamı okula konuşmaya çağırmışlar benim haberim yoktu.babamda işyeri kıyafetiyle çıkmış okula gelmiş ama nasıl bir kıyafetse beyaz bir önlük her yeri kan ve et parçaları.
yav insan önlüğünü çıkarır gelirken.
neyse görüşmüş.tam çıkarken tenefüs zili çalmış.
bende koridora çıktım kantine inecem.
bir baktım koridordan kan revan içinde bir adam bana yaklaşıyor ama o yürüdükçe çocuklar sağa sola kaçıyor.
ben şok olmuş bir vaziyette kalakaldım.
babam o kadar çocuk arasında beni gördü tam önümde durdu.
"lan biz seni okula ortalığı karıştır diye mi yolluyoruz.akşam evde görüşürüz seninle" dedi ve elleri arkasında insanları sağa sola kaçıştırarak yürüdü gitti.
arkadaşlar hemen yanıma geldi.
-ay o kanlı adam senin baban mı? dedi.
ben hala babamın arkasından bakarken
-hayır dedim ilk fırsatta annemi ondan boşayacam.
(canım babam kulakları çınlasın)
not: hayır o akşam eve gitmedim.