bugün

don t speak

yillardir birliktesinizdir. cikmaya basladiginizda cocuk iken, simdilerde ise koca adam olmussunuzdur. koprunun altindan cok sular gecmis, degismeyecek tek sey olan degisim, kisisel hayatinizi farkli yonlere cevirmis, etkileri ise, musterek hayatinizda goze batmaya baslamistir. artik o, eski o; siz de eski siz degilsinizdir. halbuki o yillar icinde partneriniz icin neler yapmamissinizdir ki. yeri geldiginde hayatinizdan bile vazgecmeye calismis ama onuda basaramamissinizdir. aslinda onu hala cok seviyorsunuzdur ama zaman icinde araya adi konamayan bir sogukluk girmistir. yine bir gece onu dusunurken, onu 1 dk. gorebilme umidiyle diye beklediginiz anlar, onu gormek icin gittiginiz iller, onunla birlikte gecirdiginiz zamanlar gozunuzun onunden gecerken bir, telefon calar... sevincle acarsiniz, tam da onu dusunuyorsunuzdur. ama karsidaki ses soguktur bu kez, uzun zamandir adi konamayan birseyler de vardir ya arada zaten. karsi taraf bu kez acikca soyler yuzunuze; "seni artik sevmiyorum, ozur dilerim" der... iste o an fonda çalan şarkıdır no doubt - don't speak..

1 yil sonra gelen edit: vay anasini, amma duygu insaniymisim.