sözlük yazarlarının itirafları

hayatta bazı dönemler hayatı sorgular, anlamsızlığını düşünürsün. renksiz gelir hayat. rutinleşir her şey monotonlaşır, rengini kaybeder siyah beyaz filmler gibi. içinizde hep bir eksik. kayıp bi parça.
insan kendisini bile sevemez yapamaz. çünkü sevmeye değer bir şey yoktur hayatta.

sonra bi an gelir. o kısa an. o kısacık.
tüm bildiklerini unutturur. tüm ezberini bozar. tüm yargılarını tüm düşündüklerini alt üst eder.
kaderini değiştirir.
baştan yazar sanki yeniden doğmuşsun gibi.

öyle bi anki ''o''nu gördüğün an, göremezsin başka hiçbir şey.

tüm insanlık yeryüzünden yok olmuş gibi,
her şey bi anda renklenmiş gibi,
zaman yavaşlamış gibi ama kalbin deli gibi atmaya başlamış.

yüzünde şaşkın bi tebessüm ve mutlulukla o sonu gelmeyen.

işte ''o'';

hayatımı anlamlı kılacak olan ''o''
eksik parçam ''o''
bunca zamandır aradığım ''o''
hayatımı geçiriceğim ''o''
ait olduğum ''o''
bana ait olan ''o''
beni anlayacak olan ''o''

''o''ysa sendin sevgilim. sensin.

bi gülümsemenle bana dünyaları veren sen.
bi bakışınla içimdeki taşkınlara sebep olan sen.

içimdeki sevgi o kadar büyük ki benim
seni tanıma arzusu o kadar fazla ki bende, yıllar geçse bile
koruma güdüm o kadar çok ki içimde

her gamzen hazinem benim.
sarılışın mabedim.
dudakların kutsalım.

hayatımı o kadar sarstın ki benim. tüm doğru bildiklerim yanlış, tüm yanlış bildiklerim doğruymuş.

aslolan senmişsin, aslolan biz.

hasretin de sevgin gibiymiş.
okyanuslar kadar büyük, dalgalar kadar hırçın.

tek ve son kadınım, sevgilim.

varlığın bile mutlu ediyor beni,
verdiğin soluk rahatlatıyor,
sevgin ısıtıyor her şeyden daha fazla.

son nefesimi verdiğimde bile yanımda sen yoksan eğer sevgili o ölümü bile kabul etmem iterim elimin tersiyle,
çünkü sensiz bir ölüm bile yakışmaz bana.

ilkim ve sonum olana, seni seviyorum.*