bugün

ömer hayyam

arkadaşlarla oturduk, içtik,
hepsi sarhoş oldular, sızdılar,
bu masada bir tek ben kaldım,
tanrım, inatçı katır gibiyim,
neden yaşıyorum hala,
artık benim de gitmem gerekir.

dedi ki fakir:
güzel dost, ölme,
masada sızmayan biri var hala