bugün

kibritkutusu

nikini gördüğümde aklıma ilkokulda okuduğum "kibritçi kız" hikayesi geldi. kış günü o sokakta kibrit satıyordu, sonra sıcak evlerinde şömine başında yılbaşını kutlayanları pencereden dikizliyordu. sonra üşüyordu soğuktan. aklına babanesi falan geliyordu, daha doğrusu hayalini görüyordu, sonra yemek masasını, ailesini falan görüyordu ve kaldırımın köşesinde ölüyordu yavaş yavaş.

aklıma çocukluğumun en siyah günlerinde okuduğum en siyah hikaye böyle zart diye geldi işte.