ölüme yakın deneyim

ölüme en yakın deneyim, ölümü ensesinde hissetmek, kalbin durması değil, patlayacak zannettiren hızda çarpmasıdır bazen. saçlarında merminin rüzgarını hissetmektir kimi zaman. kimi zaman da, camları boncuk boncuk üzerine püskürten bir patlamanın ardından, sağır sessizliğin yankılanan çığlığıdır kulaklarda. jilet gibi buz kesmiş bir dağ patikasında, sağ tarafta sislerle örtülü bir uçurum ve soldaki tepelerde yankılanan kurt sesleridir. ölüme en yakın deneyim, belki saatler önce geçtiğiniz yoldan geçen bir başkalarının, mayın patlamasıyla öldüğünü öğrenmektir. beyninizi haşlayan sıcakta, hissettiğiniz tek serinlik ensenizdeki namluyken, gözleriniz bağlanmadan önce, köşe başındaki evin, kapalı perdelerinin arasından size acıyarak bakan bir çocuk yüzü görmektir belkide. ölüme en yakın deneyim, ölmek değil ölümü hissetmektir zannımca.