yaprağın kaderi

"görkemli bir geceye katılmış; tek parça mor kadife bir elbisenin içindeki kadın gibi"dir bu şarkı...
ya da okyanusun ortasında, tek başına mavileri izlerken bir görünüp bir kaybolan bir denizkızı gibi;
ya da ölmekle yaşamak arasındaki çizginin altını notalarla çizmeye çalışan bir hüz'isyenin yalvarışı yakarışı gibi;
ya da yüzünü sözünü hüzne boyamış , mor'a aşık olan herkesin dudaklarından dökülen bir ezgiler sarhoşluğu gibidir...

güzel günlerde söylenir güzel şarkılar,
aşıkken söylenir en varoluşsal şarkılar
sevişirken usulca kulağa fısıldanır en "dokunaklı " şarkılar ,
hüzünbaz günlerde söylenir mor şarkılar,
ama bu şarkı var ya bu şarkı...zamanı sınırı mekanı yok...
her daim dinlenir, söylenir her zaman...varoldukça, en azından...

(bkz: bir şarkıya aşık olmak)