yazarların hayata dair düşünceleri

içinde, ümit ve kardeşi umutun daha az miktarda olması gereken düşüncelerdir.

piyango bileti almıyoruz lakin hep bir umut aşılamasıyla yaşlanıyoruz. hep yarın daha iyi olacak, hep daha iyi günler yaşayacağız uktesi sıçıyor hayatlarımıza. daha güzel bir işim, eşim, arabam diye kendimizi kandırıyoruz. nefesimizin tükendiği yerde ise ölüm beyaz kefenle tenimizde soluyor. ümit ve umut ise bizim brutus kardeşler ve bunlar hiç iyilik getirmezler.ve gene bilinki birisi size sabır diyorsa, o zat-ı muhteremdir yarın pişman olacağını bilmeden osuran.