bugün

bir yere ait olamayanlar

başkaları tarafından anlaşılamazlar genellikle. onlara göre mutsuz olmanızı gerektirecek mantıklı bir sebebiniz yoktur. oysa ki psikolojik veya sosyal açıdan birçok sebebiniz sizi bu 'bir yere ait olamama' durumuna sürüklemektedir boyuna. bir ortama girersiniz oraya ait olmadığınızı hissedersiniz; tanıdığınız kişilerle olursunuz, oradan da uzaklaşasınız gelir. hani bir söz vardır ya, 'nerede değilsem orada mutlu oalcakmışım gibi gelir...' diye, o misal. damdan düşenin halini damdan düşen anlamaz mı zaten?

edit: düzenleme.