bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

mutlu değilim merak etme . küflü bir ruh paslanmış dudaklar benimkisi. içinden çıkılmaz varlığın ,yokedemediğim sancıların. artık ağlayamayışlarım kuruyan gözlerim . soğuk bir rüzgarın dondurduğu gibi ellerim.sen yoksun bu ebedi biliyorum . keşke nefes aldığını bilmeseydim desemde bazen yaşaman hoşuma gidiyor her sabah yeniden . su içtiğin bardağı yıkayamadım hala yattıgın yastığı da kokun uçtu gitti dudaklarının izi silindi ama inandıramadım kendimi . bana aldığın küçük pandayı küçük bir çocuga vermeyi düşündüm bir kç kez yapamadım . saçma sapan çıkan tavşan falımda duruyor hala. tren biletimiz ikimizin adları yan yana evet sadece o kagıt parçasında adlarımız yan yana kalabildi zaten. ve sonra o veda sahnesi o son bakışın...
vay be ne aşk mış.