muhteşem yüzyıl

mahidevran:
tam da hürrem'e el kaldıracak zamanı buldun yani. ülen adamlar o kadar ay seferdeydi, bir sürü fırsatın da vardı ama sen ne yaptın? haremin en karışık olduğu bi zamanda bu boku yedin. peki sonuçta ne oldu? ne olacak, elini havaya kaldırmanla birlikte, sülüman'ın pıt diye arkanda bitivermesi bir oldu. o el bi kere inecek.

daye hatun:
var ya senden de bi cacık olmaz, zannetmiyorum. maşallah, valide sultan'ın önünde bir ezilmeler, büzülmeler, hakkınızı helal edin demeler filan.. teyzecim boru mu bu? bugüne bugün onca hizmetine rağmen saraydan kovulmuşsun, ne hala götün götün ayrılıyorsun huzurdan? dön arkanı çık git. hayret bir şeysin ya!

valide sultan:
alzheimer filan mı oldun sen acaba? oğlunun huyunu suyunu bilmiyormuş gibi, birlikte yemek yerken, "allah başka keder vermesin" dedin ya hürrem'le oğlunun nikahı için, var ya benim bile kanım dondu. yok dedim, bu gitmiş. eh yaş da ilerledi tabii artık, neden olmasın?

kanuni:
bu böyle olmayacak adamım, valla bak, benden söylemesi. hürrem'le çocukları da al, ayrı saraya mı çıkıyosunuz napıyosunuz bilemem artık. daye hatun'u da alın. yeter ki şu milletin hasedinden kurtulun. göz var sizde, göz. daye hatun'a söyleyin kurşun filan döksün size. onda öyle bir tip var çünkü. anlıyor bence o işlerden de.