intihara meyilli bir insan olmak

garip bir yükü bir ömür omuzlarında taşımaya eşdeğer bir şey, belki bir lanet belki de kişiye en güzel ebediyet.
değişik bir şeydir intihar eğilimli olmak, bir mührü kalbinin tam ortasında taşımaktır. uzaklaşmaya çalıştıkça yaklaştığın, içinden çekip çıkarmaya çalıştıkça her hücrenle soğurduğun buz gibi bir şey. çaresiz kalırsın, itirazların sonunda mecburen itiraf edersin, aslında ölüm her zaman avcunun içindedir, ve sen her an ölmeye hazırsındır. ölmemen için herhangi bir sebep yoktur.

psikolojik bir rahatsızlık mı, yoksa cesaretin vücut bulması mı bilmiyorum; ama intihar eğilimli olmak, bıçak sırtında yaşamak, kendi idam sehpana koca bir tekme atmak cesareti değişik bir duygu. her an ölmek için kolayca sebep üretebilme dürtüsü, kişiler içn değil kendin için yaşamanın akabinde kişilerin üzüntüsüne inat sevincin.

intihar eğiliminde olmak büyük psikozlar, büyük psikolojik tahribatlar ve boyunan büyük sorunların doğurduğu enteresan bir olgu. belki de pragmatist gözle baktığın hayatının ellerini boş bırakması. akabinde gelen ''ne fayda'' sözü...

intihar eğilimli olmak cevap vermediğin her telefonda yakınlarının endişelenmesi,
gözünden düşen her damlada etrafındakilerin tedirgin olması demek.

intihar eğilimli olmak, fırsata çeviremediğin krizlerine son noktayı koymak demektir.
intihar eğilimli olmak, daha fazla ümit edememektir. pause.