güneşli günde güneşi göremeyen kör ateist

inançlıların "gözlerine perde inmiş" -daha doğrusu bu şekilde "yaratılmış" olan- kafirlere bakış açısı. peki bu ateistlerin göremediği nedir? iman sahiplerinin kafalarındaki masal kahramanı.

sanırsın ki yüzlerce binlerce yıl yatıp kalkan bu kitle güneş enerjisinden elektrik elde edip makinaları çalıştırmış ve geceyi gündüze çevirmiş; sanırsın ki pek övündükleri "gözlerinin açıklığı" ile güneşin kütlesini hesaplamış, helyum ve hidrojen yapısını çözmüş; sanırsın ki dünyanın bu güneş çevresinde döndüğünü, güneşin de galaksi merkezinde yörüngede olduğunu ve bu yıldızlarla dolu galaksilerden milyarlarca olduğunu tespit etmiş; sanırsın ki yine güneşin canlı hayata fotosentez yoluyla nasıl bir kaynak olduğunu, veya canlı hayata zararlı olabilecek ışınların dünyanın manyetik alanı tarafından nasıl engellendiğini ortaya çıkarmış.

güneşi gören göz değil akıldır. ve akıl gözünün göremediği hadiseler için kestirme cevaplar ile yetindiği sürece göz aynı güneşi aynı biçimde görmeye devam eder, hem de milyonlarca yıl. halbuki akıl kestirme cevaplar ile yetinmeyip, şeylerin gerçekte ne olduğunu, nasıl çalıştığını, varsa kurallarını öğrenmek istediği zaman evrenin kapıları açılır, o güneşi hiçbir gözün göremeyeceği aletler, formüller ve akıl yürütmeler vasıtasıyla anlamaya başlar. hepsi de kendi icadıdır, gökten ayet olarak inmemiştir. daha şeylerin ne olduğunu bile bilmeden bunların bir yaratıcısı "olması gerektiği"ne hükmetmek insanlıktan ve akıldan ciddi tavizler vermeyi gerektirir.