okulda sürekli rezil edilen ezik tipli öğrenci

Kendi ilk okul yillarimi hatirladim simdi... Kucukken hep dayak yerdim, hic sevilmezdim, hic arkadasim yoktu... Her madalyonun 2 yuzu vardir, kendime soz verdim buyuyunce ayi gibi olacam kimse bulasamayacak diye. Nitekim oyle oldu, ayi gibi bir sey oldum, herkes tirsiyor, kodum mu oturtuyorum.

Gecenlerde siyah kusagi olan bir arkadasla gures tuttuk kutuphaenin onunde, aldim herifi asagiya... Yalni kas kuvveti degildir sadece onemli olan. Bir de akil lazim. Lise hazirlik ve bir de herkes bulasirdi bana... Ben de hocalarla kanka oldum, kendimi kitaplara ve projelere verdim. Tubitak ve uluslar arasi yarismalara katilmaya basladi, sonra herkesin bakisi degismeye basladi. Eskiden ezik oldugum icin uzak dururlardi, sonradan beni akilli gordukleri icin uzak durmaya basladilar. Kimse satasmaz, alt siniflar yardim istemeye geldiginde siz diye hitap ederlerdi... Ey gidi gunler...

Bu tarz durumlarda yapilmasi gerekenler guclu yanlarinla savasmaktir. Onlarin oyununa girersen kaybedersin, senelerin pici onlar, 2 dakikada pic olunmaz. Strateji onlari kendi oyunun icine cekmek hic yuzmedikleri sularda bogmaktir... O zaman kim ezik kim degil belli olur...