ben bu yazıyı sana yazdım

sensiz geceler çoğalmakta..bense kanamaktayım..uzaklarda bir çocuk ölmekte. midemde yangınlar var. küçücüğüm şimdi biliyor musun? özlediği için suçlu, aşık değil saplantılısın denilerek suçlanmış, elinde hayalleriyle kalakalmış haldeyim. bilmiyorsun ki, bilmeyeceksin de belki. sensiz yaşamam demiştim ya sana. sen, bir şekilde yaşanıyor demiştin. ben de o yaşamak değil en fazlası nefes almaktır demiştim sana sevgili. nefes almak falan istemiyorum ben. bir büyük votka ve adını bilmediğim bişeyler içtim. aradım açmadın. uyuyorsundur sen. uyumazsam seni kırarım demiştin bana. uyudun. kırılmadım ben de. öldüm sadece. açsaydın ya, sadece seni seviyorum diyecektim. başka ne denilebilir ki sana? beni bu gece yalnız bırakmamalıydın sevgili, bu gece zor, ben bu gece yalnız kalmamalıydım. bak şimdi nasıl düzelecek herşey? sen uyuyorsun. herkes uyuyor. " ben uyursam herkes ölür" demiştin bir gece telefonda. dakikalarca gülmüştük. sen uyudun ben öldüm. herkes uyudu ben öldüm. ben öldüm.