bugün

sinemada son sahnede seyirciyi sasirtmak

izlenilen filme çoğunlukla heyecan katan, film bittikten sonra bile etkisini gösteren, ancak ehil ellerden çıkmadığı zaman çoğunlukla sadece filmin sonuna kadar filmle hiçte doğrusal ilişkisi olmayan gerçeklerin film sonunda izleyiciye yedirilmesi mantığına dayanan bir şey oluveriyor.ki örneğin sihirbaz filminde edward norton'ın oyunculuğuna bayılsam da, filmin final sahnesinde yönetmenin o dakikaya kadar filmin genel gidişiyle hiçte alakası olmayan şeyleri,yani filmin bütün düğümünü bir anda ortalığa salıvermesi beni hayal kırıklığına uğratmıştı.

zira böylesi filmlerde olması gereken filmin sonunda hiçte düşünmediğimiz, filmin kurgusunu bile zorlayacak şeylerin filmin sonu olarak karşımıza çıkması değil, olası sonların seyirci tarafından irdelenmesi, seyirciyi düşündürtmesidir. sanırım aksi durum yönetmenin seyirciye parmak atması gibi bir şeye dönüşüveriyor.