huzursuzluk

insanın içine sinen en sinsi ve en kavruk hislerden birisidir. kimileri huzursuzluk nedeniyle oturup koca koca, sayfa dolusu yazı yazarken (ki şüphesiz ki tolstoy'un, oğuz atay'ın ve daha nice kişinin yolda olmasını sağlayan da huzursuzluktu) , kimisi ise kendini sokaklara atmayı tercih eder. huzursuzluğun belli bir başı ya da sonu yoktur. belirsiz bir şekilde başlar ve yine belirsiz bir şekilde sona erer. geriye ise kimi zaman, birkaç tütün dumanı kalır; birkaç entry ve hiç çekilemeyecek olan kısa filmlere replikler. huzursuzluk eli ayağı düğüm eder, yorar.