cep telefonu yokken nasıl yaşardık

mektuplaşırdık. postacı geldiğinde heyecanlanırdık. ev telefonunun sesini daha sık duyardık. özel günler ezberlenmiş mesajlarla değil ses tonundaki samimiyeti hissedecek şekilde olurdu. fotoğraflar yollanırdı eskiden. şimdiki gibi bilmem kaç megapiksellik telefonlar yoktu. önceden telefon başka, kamera başka, radyo başka, tv başkaydı. önceden herşeyin bi zahmeti vardı ama herşey daha bi güzeldi. sadece telefon için değil teknolojinin getirdiği tüm yenilikler için... he bi de küçükken bi mektup arkadaşım vardı? ne oldu ona? mektuplaşma gibi o da tarihe mi karıştı yoksa?