bugün

güzel yaşardık. daha çok özlenip daha çok merak edilirdik.
inanır mısınız, bunu düşündüm geçenlerde. yahu dedim, bu telefon olmasaydı ben arkadaşımla, eşimle, dostumla nasıl haberleşecektim?

zor olurdu, çok zor olurdu. icatçının toprağı şimdiden bol, mekanı şimdiden cennet olsun dedim *
Bağırarak haberleşilirdi, bizim komşular hala kullanmakta.
Soze itibar ederdik.
Verilen soze uyulur zamaninda randevulara gidilirdi.
Daha samimi bir ortam vardi.
alarm olarak kol saatleri kullanılırdı.
teknoloji ilerlerdikçe hayatımız tamamen durdu.
ev telefonları iş görürdü. tek sorun karşı cinsin evi aranırken aşılamayan sorun annelerdi. mesaj yerine mektup ya da küçük notlar vermek çok daha romantik ve anlamlıydı. görüşmeler çoklu msn ortamında değil çay bahçeleri ya da evlerde olurdu. arkadaşlarınızla çıktığınızda anne kişisi saatte 5 defa sizi arayıp napıyosun nerdesin ne zaman geleceksin sorularıyla bunaltmazdı. vs vs.
mis gibi yaşardık. heyecanımızı kaybetmediğimiz dönemlere denk geldiğinden daha güzeldi her şey.
anlamsız soru.
bu soruya yanıt arayan kişiler olmadan da bu dünyada çok güzel yaşanıyordu. cep telefonu da neymiş amk?
ankesörlülerden kart ile aramak vardı , çok çok önceden santral vardı , bir yeri arayacaksan önce santrali arardın onlar bağlardı.
1 aydır telefonla arama mesafe koyan sorudur. cevabı basittir gayet güzel hayat.
cep telefonu yokken daha rahattık herkes, istediği her zaman ulaşıp rahatsız etmezdi.
Cep telefonu yokken ; Ben gider müsaitseniz akşam annemler size gelecek derdim. Yani kısaca cep telefonu yokken cep telefonu bendim. Bizdik. Evin en küçükler idik.
Fatura, tl yüklene derdi olmadan yaşayamak.
dünya üzerinde yaşamış insanların büyük çoğunluğu nasıl yaşadıysa öyle yaşardık.
(bkz: bırakın şu sonradan görmeliği)
Asıl mesele cep telefonunda internet olmadan nasıl yaşardık ?
valla gayet güzel yaşardık.
yaşadık da nitekim.

kol gibi telefon faturaları ödedik sonra.
olaylar olaylar.
ne güzel de yaşardık be arayanımız soranımız olmazdı arasada bulamazdı kafamız rahat yaşardık.
yokken değil de konuşmak mesajlaşmak bu kadar ucuz değilken mesajla msn de randevu verirdik birbirimize.
dumanla iletişim kurardık.
herkes daha delikanlıydı söz verip tutmamazlık olmazdı. sözler verilip karışılıklı buluşma yerine gidilirdi.

söz vermenin g~~t vermeye benzemediği zamanlardır kısaca.
http://www.weburak.com/wp...2013/03/beyle_1218342.jpg
sevgiliyle neden aramadın, sormadın, mesaj atmadın, whatsapptan yazmadın tartışmalarına girmeden yaşardık heralde.
-lan nerdesin merak ettik ya?
-arasaydınız ya hohahah.
mektuplar vardı o zaman, sevgilinin adresine gönderilen ucu yanmış mektuplar. bi de kontürlü telefonlar. hey gidi günler....