bugün

çorlulu ali paşa medresesi

üniversitede okuduğumuz zamanlarda müdavimi olduğumuz mekan;

tömbekini alırsın, kahveni söylersin yalnızsan açar kitabını okursun, yok kalabalık gelmişseniz illa ki kalifiye bir sohbete doğru sürüklenir zihinler, bakmışsın bir gün memleketi kurtarmışsın diğer gün aşk meşk derken ortam kesin surette tasavvufa falan garkeder adamı, yan masalardan fikirler yollanırken hooop birleşir masalar 4 kişi gelip 10 kişi çıkarsın! güzeldi nitekim, özlerim hala..