behzat ç

sezon finalinin üstünden günler geçmesine rağmen çok sevgili moderatörlerimizin verdiği 10 günlük çaylaklık cezamı çektiğim için sezon finali hakkındaki entry'mi daha yeni girmek zorunda kaldığım seri film.
öncelikle dizinin yaratıcısı, senaristi, yönetmeni, oyuncucu, set ekibi vs. artık kimin emeği geçtiyse teşekkür ederim. bize böyle bir dizi armağan ettikleri için. bize hayatımızda görüp görebileceğimiz en iyi sezon finalini izlettirdikleri için.
sezon finali o kadar çarpıcıydiki; hayalet'in söylediği mükemmel türkü arada top oldu, harun'un meliha'yı ortada bırakıp gitmesi top oldu, harun'un eda'yı öpmesi top oldu, akbaba'nın gençliği, sevdiği, attığı faça top oldu. memduh başgan'ın ölümü bile unutuldu. öyle bir final yaptılarki bu adamlar iş güç, sıkıntı, dert unutuldu. kafalarda tek bişey kaldı. 'hassiktir!'. arkaya arkaya farklı desibellerde çıkan 'hassiktir'ler. yıllar yılı sezon finalinde ana karakterlerin vurulduğu dizileri seyrettik biz, yıllar yılı siktir boktan geriye dönüşlerle kandırıldık. bu dizi bize gurbetten gelen yakın akrabanın getirdiği, mahalledeki hiçbir çocukta olmayan o teknoloji harikası oyuncak gibi geldi, meğer biz yılları yılı oyuncak oynadığımızı zannederken oynanılmışız.
bu dizi bize şunu öğretti; demekki istenince oluyormuş. demekki bütün bir sezon en başından kurgulanabiliyormuş.
bir angaralı olarak geride bıraktığımız sezon sonrası bir de ankara'yı bu kadar çok sevdikleri, bu kadar iyi tanıttıkları, ankara'yı anGaralıyı bu kadar çok sahiplendikleri için teşekkür ederim.
behzat ç. daha iYi bir sezon finali yapana kadar en iyisi bu!