bugün

bu yazıyı babama yazdım

baba;

dün gece yine çok horladın

hadi neyse geçelim onu.

ya içip içip "canım kızım" diye sarılmana ne demeli ,sürekli elektrikleri açık unutman,yediklerini ortada bırakman da cabası.
her sabah evden cıkarken "nasıl olmuş kıyafetim" diye sormanı,saymıyorum bile.

aralıksız 15 yıl senin sigara dumanını soludum gel gör ki şimdi bıraktın diye 2 dk tahammül edemiyorsun benimkine .

ama hiç unutmuyorum,

üniversitede hastalandığımda istanbuldan edirneye bir buçuk saatte ışık hızı ile gelişini,

o çok sevdiğimiz şarkıları birlikte dinleyişimizi,

bir de dedem öldüğünde birbirimize sarılıp ağlamıştık ya, o günü de unutmuyorum hiç.

kısacası seni seviyorum koca adam..yanımda ol yeter