anneyle beraber güne gitmek

küçükken çok yaptığım eylem.bazen eğlenceli bile olurdu hatta,mutlaka bir teyzenin daha çocuğu olur,zaten pastalar börekler meyve suları gırla gider,kadınlar içeride dedikoduya dalmışken kimse çocukları farketmez. oh mis, özgürce oyun oynanır,tv izlenir,evin ablasının verdiği kağıt kalemlerle resim çizilir falan filan...

şimdilerde bile hobi olarak yapıyorum bazen, evin hanım kızı rolünü oynayıp, pasta börek ikram etmek, "okul nasıl gidiyor kızım" sorusuna "iyi gidiyor valla güzin teyzecim nolsun işte,alıştım artık" diye böyle yapay gülerekten cevaplar vermek,böyle her ortamda bulunan üzerine vazifeci teyze "eee yok mu birileri,seni ne zaman evlendiriyoruz" dediği zaman "ay ilahi songül teyzecim ahhahha hhaaayyy" diye konuyu geçiştirmek,kadınların birbirlerini süzmelerini,kendi aralarında "ayol hani anlaşmıştık sadece 3 çeşit yapacaktık, sen maşallah neler yapmışsın böyle" diyip hapır hupur yemelerini,dedikodularını,kendi çocuklarını ya da yeğenlerini öve öve bitirememelerini,torunlarının fotoğraflarını göstermelerini,gelinlerini çekiştirmelerini,birbirlerine yün örnekleri anlatmalarını ("bak 3 düz alıyorsun,sonra bir kere dolayıp ters alıyorsun,ikinci sırada büzüyorsun") dışarıdan izlemek ve bıyık altından gülmek acayip zevkli oluyor ya, alın size bedava komedi.
daha ne olsun?