türbanlı ablasını parkta kucakta yakalayan çocuk

ablasını " hoş " olmayan bir şekilde yakalamış çocuktur. lâkin paylaşılan capslere bakılırsa türbanlıların basit sevgi gösterisi olan " öpüşme " olayını icra etmeleri bile büyük ayıptır. şimdi şöyle düşünelim.
biz, yani sözde müslümanlar çatır çatır sevişiyor muyuz?
evet
peki biri dinimizi sorduğunda ne diyoruz?
müslümanız, elhamdülillah...
müslümanız ama kitapta yazana göre yaşamıyoruz. lakin bayram namazında camiye gidiyoruz. yani bir miktar yaşıyoruz işte... olduğu kadar.

şimdi bu kızcağızlar da türban takarak " en ideal " müslümanlığa bir adım daha yaklaşıyorlar. lâkin onlar da insan. onların da nefisleri bir yere kadar dayanabiliyor. bir insan kendini ne kadar frenleyebilir ki?
yani bu insanların türbanı var diye birini sevemicek mi?
toplum içinde öpüşemicek mi?
yani bir izmir insanı olarak şöyle söyleyim. sevgilimle yiyişip kordon'a gitsem oradaki sıcak ilişkileri görünce tekrar ister hale geliyorum. yani insan bu kardeşim, görünce istiyor. küçükken komşu çocugunda gördüğümüz çikolatayı istememiz gibi bir şey...

not : laiklik ilkesini benimsemiş, insanları kategorize etmeyen bir müslümanım. ve sevgili dostlar, acı gerçek, hepimiz kardeşiz homua koyim. el ele el ele verin çocuklar.