bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

zor geldi bu defa senden ayrılmak geri döneceğim evet ama gönül bu işte söz geçiremiyorum. verdiğimiz sözler, aldığımız kararlar ayakta tutuyor beni hani o da nereye kadar ki gönlümün sızısı onuda yenerse diye korkuyorum. güzel günlerin hayali, zorunluluklarım, sorumluluklarım senden uzakta olmamı gerektiriyor diyorum bazen ama ne çare ki yine hüsran gönlüm yine yaşlı gözlerim yine pencere kenarındayım. sensiz şehirde seni arıyorum. acizim, mecburum seni yaşamak için katlanmalıyım, katlanmalıyız tek avuntum beni bekleyecek olman. bana sonsuz güvendiğini bilmem ve sana sonsuz güvenmem...