öğrencisini döven öğretmen

üzülerek söylüyorum ki ilkokul öğretmenimdir. dövmekten beter ederdi kadın. cetvelle diz kapaklarına vururdu, saçından yakaladığı gibi kara tahtaya geçirirdi alnının tam ortasını. bazen bedenini acıtmak kesmezdi onu, piskolojini bozmak içinde elinden geleni yapardı. bir kızcağız vardı derslerinde çok başarısız ama sesisiz sakin uslu bişey.. en arka sıraya tek başına oturtup, konuşmamızı yasaklamıştı onunla. o yaşımda bunun bir hayvanlık olduğunu hissedebilmiştim, şimdi hatırlayınca kan beynime sıçrıyor. insanlıktan çıkmış bir caniydi. sınıfta, öğretmenin hışmına uğramamış bikaç kişiden biriyimdir. kuyruk acısı ile söylemiyorum bunu. tam bir caniydi. öğretmenlik gibi kutsal bir mesleğin yüz karasıdır bunlar.