bugün

atatürke dil uzatanın dilini koparıp götüne sokmak

modern türkiye'nin, en aşılmaz hastalıklarından olan tahammülsüzlüğü, bir diğer en aşılmaz hastalıklardan birisi olan alay ile ifade etmektir özünde.

peki ama neye yarayacak bunu yapmak? geçiniz efendim, geçiniz... "atatürk'e dil uzatmak" bildiğim kadarıyla böyle bir halk deyimimiz yoktu, yeni girdiyse deyimler lugatımıza cehâletime veriniz. ama bu ne şimdi amınakoyim? hem de böyle bir şey yapmaya benim ihtiyacım yok ki. karşıma geçip de bugün, kıçını yaydığı yerden; o gün, cephede ve askerlerinin başında olan bir komutanı eleştirecek adamın dili, zaten mecazi tabir ile götüne kaçar kendiliğinden. neden kopartıp da elimi kahverengiye bulayayım? hiç ama hiç gerek yok...

otur amınakoyim, sıfır...