bugün

ayağın karıncalanması ya da uyuşması

insanı sebepsiz yere gülmeye sevk eden durumdur. bir yandan bir an önce geçmesini ister, diğer bir yandan da gıdıklanan ayağı tutarsın; daha fazla gıdıklanır.
sebebi ayağın uzunca bir süre sabit tutulmasıdır. bunun bir de el için olanı vardır o da insanı kendinden alır. zira sabahın köründe yastığın altından çıkardığın eli kontrol edememen ve sürekli gülmen fena durumlara sebep olabilir.
eskiden ayağı karıncalanan biri oldu mu hemen onun ayağını tutar, bunun etkisini daha fazla arttırırdım. onun gözümün içine baka baka acı çekercesine gülmesi benim de gülmeme sebep olurdu. neyse ki geçti o günler.
ne fena şeysin sen ayak karıncalanması...