devlet memuru

aslında bir korku imparatorluğunun tebasıdırlar.
önlerine gelen her işte ilk düşündükleri bu iş yüzünden başıma bir bela açılmasın, şefimden müdürümden laf yemeyimdir. insiyatif kelimesi lügatlarında yoktur. vatandaşın şikayet ettiği kanunlardan, uygulamalardan vatandaştan çok daha rahatsızdırlar ama dile de getiremezler.

bir devlet dairesinde en çok göze batan memur genellikle en çok iş yapandır. devlet memuru olmanın bedeli olarak hayatlarının en büyük mottoları, suya sabuna dokunmamak ve etliye sütlüye karışmamak olmuştur.

işiniz gereği sık sık devlet dairelerine gitmeye başladığınızda ilk önceleri tüm memurlardan resmen nefret edersiniz. ama zamanla çalışma şartlarını, devlet dairelerindeki yozlaşmayı ve düzeni gördükçe acırsınız bile bu insanlara.