bugün

hayal gücümün geniş olduğunu söylerler.

elif şafak, bit palas isimli romanından.
barda sadece iki müşteri kalmış
(bkz: olaylar gelişir)
elif şafak,araf isimli romanından
(bkz: ilk izlenim)
soğuk bir kış sabahı, günlerden perşembe... gibi cümlelerdir.
(bkz: bir gün bir kitap okudum ve hayatım değişti) (bkz: orhan pamuk) (bkz: yeni hayat)
yanlış hatırlamıyorsam geçen aylarda aynen bu şekilde bir yarışma yapılmıştı.ünlü yazarlardan oluşmuş bir jüri vardı.kazanana ödül olarak ilk cümlesini yazdığı romanını tamamlama ve kitabının bir yayınevinden basılması fırsatı veriliyordu.
hayat böyledir işte...
zamanı kim okşayabilir ki?
(bkz: ağır roman)
dünyanın en saçma yarışması kanatimce...katılan bütün yazık insanlarda sanki uzun cümle yazmak zorundalarmış gibi yazmışlar ...haftalık dergisinden takip edilebiliyordur.amaç sadece ilk cümle. neye göre değerlenebilir ki ilk cümle ya..allaalla...
(bkz: kime göre neye göre)
(bkz: bir yazarın ilk entrysi)
"işte, prens, dediğim çıktı."

(bkz: savas ve baris)
(bkz: tolstoy)
(#104636)

bunlar da devam niteliğinde

(#198332)

(#201775)
zaman kavramı yok burada, benim hikayemde akrep yelkovana değil, kadın adama sürgün.
"Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu"

noluyo lan daha ilk cümle bu diye bi süre kalırsınız, ama bence süper etkili bi giriştir kitabın devamını merakla okumanız için
(bkz: kafka)
(bkz: dönüşüm)
a be agu beyaaaa...
türkiyenin bu karanlık ve puslu vadisinde yaşananları anlattığımız kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür..*
11 kasım 1997 günü veronika kendini öldürme zamanının -sonunda!- geldiğine karar verdi.

(bkz: veronika ölmek istiyor)
sıcak bir temmuz günüydü.

(bkz: suç ve ceza)
"bakın bakın ne anlatıcam."

(bkz: sunay akın)
bu yirmi sana caine.

(bkz: olasılıksız)
soğuk ve fırtınalı bir kış gecesiydi..
zamanların en iyisiydi, en kötüsüde.

(bkz: iki şehrin hikayesi)
(bkz: charles dickens)
uğruna yarışma düzenlenen cümledir. bir gazete haberinde okumuştum bunu. haberde orhan pamuk'un bir romanının ilk cümlesi kullanılmıştı:

''istanbul'un sokakları içerisinde bir yerde, bizimkine benzeyen bir başka evde, her şeyiyle benim benzerim, ikizim, hatta tıpatıp aynım bir başka Orhan'ın yaşadığına çocukluktan başlayarak uzun yıllar aklımın bir köşesiyle inandım.''
'ben tanrı gibi gökte olmuş Türk Bilge Kağan' dedi ve sustu.

(bkz: kilit)