bugün

şiir yazmak bu kadar basit mi kolay mı? şiir yazmak için farklı bir duyguya, hisse sahip olmak gerekmez mi? her önüne gelen alıyor kalemi eline yazıyorda yazıyor. hava, taş, toprak, kuş aman ne hoş. şiir yazmak herkesin harcı olan birşey değil ki. bakıyorum posta gazetesine şiirlere gülmekten yarılıyorum. oha yani bu ne komiklik yarabbim. çevremde ben çok güzel şiir yazarım diyorlar bakıyorum hepsi fos. arabesk tarzı aşk şiirleri başka birşey yok. bende birgün bir arkadaşıma dedimki eğer şiir böyle birşeyse bende yazarım sende yazarsın cümle alem yazar. neyse başladım şiirimi yazmaya, damardan tam gençlik kızların seveceği türden allah ne yazdım ama. şiirim bittikten sonra birçok kişiye okuttum çok beğendiler. ay ne romantik, ne duygusal, ağlayacağım şimdi gibi birtakım laflar işittim. ulen neymişim ben be dedim. günümüzde şiir yazmak çok kolaylaşmış baksana. öyle kafadan salladığım arabesk şiirimi yana yakıla nasıl okudular. şair ol bile dediler oha yani. ah ah nerde eskiler, eski hissettirmeli, dokunaklı şiirler. artık herkes şiir yazıyor arabesk türünde yazık.
posta gazetesinde şiir aramaktan vazgeçilirse belki daha anlamlı olabilir. yurdumda tam 42 adet edebiyat dergisi çıkmakta velhasıl. yazandan daha çok okurun suçlu olduğu durumdur bu. posta gazetesinde şiir ne gezer hem... şiiri hala ağlak ve karmaşık imgelerle yazıldığını sanmak okurun suçudur. "artık herkes şiir yazıyor" demek kolaycılığından kurtulup biran önce bir kitapçıya uğranması gerekmektedir. nacizhane bir tavsiyedir.
(bkz: posta gazetesi - yurdum şairleri)
"yağdi yağmur çaktı şimşek sen de mi şair oldun eşşğglueşşek" dedirtir en azından.
her zaman her yerde olacak ve olması gerekenlerdir.

iyiyi değerli kılan, kötülerin varlığıdır.